واردات بذرهای روغنی

واردات بذرهای روغنی

فصل 12 کتاب مقررات واردات و صادرات
این فصل، شامل بذرهای روغنی مثل بذر کلزا می باشد، تا جاییکه حتی بذر زعفران که می‌توان از آن روغن گرفت را هم شامل می‌شود.
ایران واردکننده ی بزرگی برای بذرهای روغنی، از کشورهای کانادا، برزیل، هلند، چین، هند، آلمان و ایتالیا است.

واردات کلیه‌ی بذرها،در ایران آزاد است. (به غیر از بذر شاهدانه،یا همان خشخاش)

مجوزات لازم برای واردات شامل : مجوز جهاد کشاورزی برای حفظ نباتات و مجوز قرنطینه ی دومیو می باشد.

مهمترین بذرهای روغنی که به ایران وارد می‌شود شامل :بذر لوبیا، بذر بادام زمینی، دانه کتان، بذر نارگیل، بذر کلزا، بذر آفتابگردان، هسته ی میوه ی نخل، بذر خردل، دانه کنجد، دانه گلرنگ، دانه خشخاش، دانه سویا، بذر چغندر، بذر رازک، ریشه جنسینگ، بذر بادرنجبویه و تقریبا تمام بذرهایی که از آنها روغن به دست می آید، شامل این فصل است.

صادرات جزئی ایران در زمینه ی بذرهای روغنی، به کشور های کویت(شامل بذر چغندر و سویا)، پاکستان و ترکیه بوده است.

مقدار واردات بذر های روغنی ایران، 100 برابر مقدار صادرات، در این زمینه بوده است.

حاشیه سود واردات بذر های روغنی بالا است، زیرا کشاورزان برای خرید بذر خوب،مبالغ بالایی سرمایه گذاری می‌کنند.

از لحاظ گروه کالایی،(در سال 1400) شامل ارز دولتی نمی‌شوند.